Motivatie & Inspiratie
Terug naar het overzicht
Blogs, interviews en meer
Wat zeggen je adviezen over jou?
25 jaar geleden kreeg Silvia Blankestijn een gouden tip. Advies dat ze nog altijd toepast en ook doorgeeft aan de trainers en coaches die ze opleidt. In dit interview deelt Silvia deze toptip ook met jou. Silvia Blankestijn is eigenaar van Blankestijn & Partners, opleidingen in trainen, coachen en leiderschap
Zo’n 25 jaar geleden volgde ik de opleiding ‘Transpersoonlijke psychotherapie’ bij Jan en Riekje Boswijk. Tijdens het supervisiejaar gaf Jan het volgende advies: ‘Kijk aan het eind van een werkdag als therapeut eens terug op de adviezen die je aan je cliënten hebt gegeven. En onderzoek welke van die adviezen ook voor jezelf
bedoeld zijn.’
Het is vaak makkelijker om te zien wat anderen kunnen doen om hun ineffectieve gewoontes te doorbreken, dan om zelf stevig in de spiegel te kijken. Maar in veel gevallen weet je eigenlijk heel goed welke adviezen ook voor jezelf bedoeld zijn.
Het advies van Jan Boswijk helpt je om na een training je deelnemers los te laten en je aandacht weer op jezelf te richten. Wij trainers en coaches weten immers als geen ander hoe belangrijk het is om bewust stil te staan bij je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Maar het bijzondere van het trainersvak is: je komt je persoonlijke thema’s automatisch tegen in je trainingen.
Ga maar eens na. Worstel je met je timemanagement? Krijg je plotseling allerlei trainingsaanvragen rond dit thema. Ben je je persoonlijke ontwikkeling verder aan het verdiepen? Beginnen je trainingen te evolueren van vaardigheidstrainingen, naar persoonlijk procestrainingen.
Omgekeerd zullen je favoriete trainingsthema’s bepaald worden door je eigen werk- en levenservaringen. Wanneer je zelf op een bepaald thema (soms door schade en schande) veel geleerd hebt, ontstaat er vaak een intrinsieke drive om anderen te ondersteunen bij hun leerproces op dit thema.
Je bent dan niet alleen een professionele trainer, maar ook een ervaringsdeskundige op het trainingsthema. Dit geeft vaak een grote meerwaarde: Je hebt praktijkvoorbeelden, je kunt je goed verplaatsen in de dilemma’s van je deelnemers, en gepaste zelfonthulling kan het groepsleren versnellen.
Deze meerwaarde kan echter ook een valkuil worden. Je bent ervaringsdeskundige, maar je deelnemers hebben hún ervaringen, hún persoonlijke leertraject en hún persoonlijke dilemma’s. Voordat je het weet kijk je vanuit jóuw referentiekader naar de ervaringen van je deelnemers.
Vanuit dat perspectief ‘plak’ je jouw dilemma’s op je deelnemers (dit noemen we projectie) en kun je niet meer scherp kijken naar de persoonlijke dilemma’s van de deelnemers. Je impact als trainer wordt dan een stuk minder, doordat je niet meer aan de kern van het ontwikkelingsproces van de deelnemers werkt.
Deze blinde vlek kun je tegengaan door te onderzoeken welke van de adviezen aan je deelnemers ook voor jezelf zijn bedoeld. Hierdoor blijf je je bewust van je eigen referentiekader en kan je jouw impact op de groei van je deelnemers versterken. En minstens zo belangrijk: groei je zelf, als professional en als mens.
bedoeld zijn.’
Tijd voor zelfreflectie?
Het is vaak makkelijker om te zien wat anderen kunnen doen om hun ineffectieve gewoontes te doorbreken, dan om zelf stevig in de spiegel te kijken. Maar in veel gevallen weet je eigenlijk heel goed welke adviezen ook voor jezelf bedoeld zijn.
Het advies van Jan Boswijk helpt je om na een training je deelnemers los te laten en je aandacht weer op jezelf te richten. Wij trainers en coaches weten immers als geen ander hoe belangrijk het is om bewust stil te staan bij je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Maar het bijzondere van het trainersvak is: je komt je persoonlijke thema’s automatisch tegen in je trainingen.
Persoonlijke thema’s en trainingsthema’s?
Ga maar eens na. Worstel je met je timemanagement? Krijg je plotseling allerlei trainingsaanvragen rond dit thema. Ben je je persoonlijke ontwikkeling verder aan het verdiepen? Beginnen je trainingen te evolueren van vaardigheidstrainingen, naar persoonlijk procestrainingen.
Omgekeerd zullen je favoriete trainingsthema’s bepaald worden door je eigen werk- en levenservaringen. Wanneer je zelf op een bepaald thema (soms door schade en schande) veel geleerd hebt, ontstaat er vaak een intrinsieke drive om anderen te ondersteunen bij hun leerproces op dit thema.
Kracht en valkuil?
Je bent dan niet alleen een professionele trainer, maar ook een ervaringsdeskundige op het trainingsthema. Dit geeft vaak een grote meerwaarde: Je hebt praktijkvoorbeelden, je kunt je goed verplaatsen in de dilemma’s van je deelnemers, en gepaste zelfonthulling kan het groepsleren versnellen.
Deze meerwaarde kan echter ook een valkuil worden. Je bent ervaringsdeskundige, maar je deelnemers hebben hún ervaringen, hún persoonlijke leertraject en hún persoonlijke dilemma’s. Voordat je het weet kijk je vanuit jóuw referentiekader naar de ervaringen van je deelnemers.
Met welke bril kijk je?
Vanuit dat perspectief ‘plak’ je jouw dilemma’s op je deelnemers (dit noemen we projectie) en kun je niet meer scherp kijken naar de persoonlijke dilemma’s van de deelnemers. Je impact als trainer wordt dan een stuk minder, doordat je niet meer aan de kern van het ontwikkelingsproces van de deelnemers werkt.
Deze blinde vlek kun je tegengaan door te onderzoeken welke van de adviezen aan je deelnemers ook voor jezelf zijn bedoeld. Hierdoor blijf je je bewust van je eigen referentiekader en kan je jouw impact op de groei van je deelnemers versterken. En minstens zo belangrijk: groei je zelf, als professional en als mens.