Van vakantieparken tot inspirerende lezingen. Het verhaal van Bas Hoogland
Bas Hoogland was commercieel directeur van Landal GreenParks. Nu verhuurt hij vakantiewoning De Heerlijkheid Vijlen in Zuid-Limburg en geeft hij lezingen.
‘Mijn levensstijl was waardeloos: ik hing in mijn stoel, mijn hand continu in de snoeppot. Ik woonde op vijfhonderd meter van mijn werk, maar ging met de auto. Ik was gedotterd én ik had diabetes. Daarmee ga ik niet oud worden, dacht ik als vijftiger. Ik keek in de spiegel: hoe ga ik de rest van de tijd indelen, en wat wil ik dan?
Wil je meer ervaringsverhalen lezen? Bekijk hier ook de verhalen van Vivian en Wilco.
Targets versus rust
Landal was deels beursgenoteerd, met 2500 medewerkers, en we hadden alle mogelijke consumentenprijzen gewonnen. Het was geweldig om samen iets te creëren, maar er was ook een hoge druk. De targets moesten gehaald worden, en naarmate het bedrijf groeide, begon ik de weg kwijt te raken. Ik had meer grijze dan turquoise dagen. Het afscheid nemen duurde een jaar. Achttien jaar lang had ik mijn hart en ziel in het bedrijf gestoken.
De overstap
Van 12.000 naar twee vakantiehuisjes, wat een verhaal, hè? In Limburg vonden we een vakwerkhuis op een prachtige plek, dat we konden kopen van ons spaargeld. Onze kinderen waren het huis uit. De Volvo en de maatpakken verdwenen uit ons leven, en het tempo ging omlaag. Dat is precies wat ik wilde: uit de ratrace stappen. Het niet-meer-moeten-gevoel voelt als zo’n enorme winst.
Het nieuwe ritme: rust, vrijheid en kleine geluksmomenten
Op maandag zwaaien we de gasten uit, zetten we Sky Radio aan, en pak ik de stofzuiger om de kamers schoon te maken. Zo’n bedstee opmaken is een drama, maar als ik bedenk wat mijn oud-collega’s nu doen met hun flip-overs? Hier hoor ik de vogels fluiten en zegt niemand me wat ik moet doen.
In de winter is het erg stil, dan mis ik af en toe wat afleiding. Maar in de zomer? Dan voelt het hier als Frankrijk. We zitten met een fles rosé op het terras, kijkend naar de heuvels. Als de gasten even weg zijn, zetten we de haard alvast aan en ruimen we een beetje op. Het zijn die kleine dingen die we met liefde doen.
Ben jij er ook aan toe om het roer om te gooien?
Doorwerken tot je pensioen en dan pas leuke dingen doen? No way! Je kunt zowel binnen als buiten je huidige carrière op zoek gaan naar wat echt bij je past. En dat hoeft helemaal niet ingewikkeld te zijn. Met het aanstaande boek 'Loopbaan in je broekzak' van Margreet Kors leer je meer over jezelf en je loopbaankeuzes.
Vivian Scheeres (1979) begon haar carrière als basisschooljuf. "Nooit zou ik weggaan uit het onderwijs. Ik hoor het me nog roepen," vertelt ze. Al vanaf haar zevende wist ze dat ze lerares wilde worden. Maar na verloop van tijd begon er iets te knagen. "Ik zag geen mogelijkheden meer in het onderwijs. Alles moest binnen de lijntjes, ik kon nooit echt zelf beslissingen nemen." Vivian verlangde naar meer creativiteit en vrijheid.
Wil je meer ervaringsverhalen lezen? Bekijk hier ook de verhalen van Wilco en Bas.
Lees meer
Wilco Rutenfrans (1978) was communicatieadviseur, maar besloot zich te laten omscholen tot basisschoolleraar. "Zoveel mensen blijven hangen in hun baan, terwijl ze er eigenlijk geen plezier meer uit halen. Lekker veilig, het verdient goed," vertelt Wilco. Hij moest wennen aan het idee dat geluk niet in geld zit. Rond zijn veertigste begon hij na te denken over wat hij echt wilde. "Ik werkte bij een pr-bureau voor IT-bedrijven, maar miste de maatschappelijke relevantie."
Wil je meer ervaringsverhalen lezen? Bekijk hier ook de verhalen van Vivian en Bas.
Lees meer