Vergeet niet te vergeten van Raffaele Morelli gaat over de kunst van het leven. Hij bepleit dat deze kunst voor een groot deel uit vergeten bestaat. Vergeten geeft ons namelijk een vorm van vrijheid: door de dingen te vergeten die ons niet meer dienen, zijn we in staat om ons pad telkens opnieuw te hervatten, zonder beperkingen of lasten.
Hoe meer we ons ontdoen van ons verleden en onze fictieve identiteiten, onze meningen en gewoonten, des te meer ruimte we in onszelf maken en hoe meer we naar boven kunnen halen wie we werkelijk zijn. We hebben vaak de neiging om ons vast te klampen aan ons verleden, koppig vast te houden aan herinneringen die niet langer nodig zijn. En zo worden verraad, teleurstellingen en traumatische gebeurtenissen uiteindelijk een zware last die we ons hele leven met ons meedragen en die ons verhinderen om gelukkig te zijn.
In werkelijkheid hebben onze hersenen het verleden al overwonnen, ze hebben zich al aangepast, ze zijn verdergegaan. Wij zijn het die achterblijven, die herinneringen gebruiken als alibi om te klagen en stil te blijven staan. De obsessieve herinneringen aan een ongelukkig verleden kunnen zelfs geruststellend worden, zoals het strelen van een litteken.
In dit boek laat Raffaele Morelli ons de helende kracht van het vergeten ontdekken, dat werkt als een echt medicijn voor de hersenen: alleen door te vergeten kunnen we namelijk ruimte maken in onze geest en ons bevrijden van het web van gevoelens dat ons ervan weerhoudt om ons open te stellen voor het nieuwe en voor de mooie dingen die het leven voor ons in petto heeft.
