Ik en jij

Martin Buber publiceerde «Ik en Jij» («Ich und Du») in 1923, en al snel werd deze intense meditatie over de verhouding tussen mens en wereld, en tussen mens en God herkend als de sleutel tot zijn gehele oeuvre. Sindsdien is de betekenis van dit werk steeds duidelijker geworden. Thans geldt «Ik en Jij» als een der mijlpalen in de intellectuele geschiedenis van de twintigste eeuw. Dit geschrift is wel omschreven als een mystieke tekst, en werd met recht meer dan eens «een gedicht» genoemd. Inderdaad sluit het aan bij Bubers liefde voor het chassidisme, maar tegelijkertijd markeert Ik en Jij ook zijn uitstijgen boven de mystiek, en heeft het een wijsgerige inslag die uitmondt in een nieuwe vorm van bezinning op de geheimnissen van het bestaan. Met een profetische kracht toont Buber hoe de mens zijn levensweg zoekt tussen moreel nihilisme en sociaal engagement, tussen God en de ander, tussen «Ik» en «Jij».
Deze nieuwe Nederlandse vertaling komt voort uit de erkenning dat «Ik en Jij» als een der grondleggende geschriften van onze tijd voor elke generatie toegankelijk dient te zijn. Wie beseft welke rol de begrippen «dialoog» en «relatie» in de huidige wereld spelen, en hoezeer Bubers gedachtengoed hiervoor de achtergrond vormt, begrijpt welk blijvend belang dit boek heeft. De boodschap van Ik en Jij laat zich wellicht samenvatten met Bubers eigen woorden: «Alle werkelijke leven is ontmoeting.»