Twee dagen resetten met Take a break

Redacteur en PR-manager Lizanne Croonen nam een weekend de tijd om te resetten en weer op te laden met het ontstressprogramma Take a break.

‘Het jaar 2020 ben ik hollend en vliegend ingegaan. Mijn agenda heeft zich in rap tempo gevuld met culturele activiteiten en veel sociale afspraken. Op de uitgeverij waar ik werk stapelen de nieuwe projecten zich op. Tijd om een tandje bij te zetten. Of zou het niet beter zijn om juist nu een break te nemen? Het omdenken begint al voordat ik Take a break voor mezelf inplan. Zodra ik mezelf hoor zeggen dat het niet mogelijk is om een pauze in te lassen, weet ik: ‘Het is nu extra hard nodig. Doe het!’.
 

FOMO

En zo begon ik met het bewaken van dat ene weekend dat ik in mijn agenda markeer met de koeienletters ‘TAKE A BREAK!’. Dit vraagt om vakkundig bewaakwerk. ‘Maar Lizanne, dit weekend is er een héle exclusieve expositie met een héle exclusieve dj-set in Amsterdam, ga je mee?’ Ik zeg meerdere keren nee tegen dingen die mijn FOMO hevig triggeren. Maar ik weet ook dat er altijd redenen zijn om geen tijd voor mezelf in te plannen. ‘Is het bezoeken van zo’n expo dan geen me-time?’ Ik concludeer dat mijn Take a break pas echt zin heeft als mijn agenda leeg is en ik mijn me-time heel bewust kan invullen. Een lesje nee-zeggen, dus.

 
Alarmbellen

Take a break is een tweedaags antistressprogramma dat helpt om je accu op te laden. Stress is een enorme energievreter en geeft bijna altijd vermoeidheidsklachten. Ik merk zelf dat mijn schouders en nek dan vast gaan zitten. Ik slaap onrustig. Mijn ademhaling zakt onvoldoende naar mijn buik. Ik pieker meer en ben sneller geïrriteerd. Eigenlijk heb ik continu het gevoel dat ik achter de feiten aan loop. Rusteloosheid en onzekerheid nemen toe. En o ja, de suiker cravings zijn niet te tellen! Die gaan hand in hand met het lusteloos op de bank hangen. Ik gooi het gezondheidsbijltje er vaker bij neer, wat maakt dat ik minder lekker in mijn vel zit. Het zijn allemaal alarmbellen en ik ben blij dat Thema mij op tijd dit boxje overhandigt dat coach Jolanda Bouman en illustrator Sam Loman hebben samengesteld.

 
Aan het werk

Op vrijdagavond blader ik door het boekje met kaarten. Waar ik tot vandaag veel zin had in dit weekend, krijg ik het opeens benauwd. Ontstressen klinkt leuk en aardig, maar uitslapen is er niet bij en ik geloof dat ik mijn horloge nodig zal hebben om alle oefeningen op tijd af te ronden. Unpluggen betekent niet dat ik met een grasspriet in mijn mondhoek op mijn luie bips ga zitten troebadoeren. Ik geloof dat ik aan het werk word gezet.

Daar ga ik. Het ontbijt komt deze tweedaagse ná wat glazen water en een slordige twintig minuten lichaamsbeweging. Dat is even schakelen, maar schijnt heel gezond te zijn. Ik had niet gedacht dat dit zo lekker zou voelen. Eenmaal thuis complimenteer ik mezelf. Dit ga ik vaker doen! Het effect is ook dat ik meteen aan het begin van de dag een goed gevoel krijg over mezelf én nog niet in beslag word genomen door verplichtingen of gedachten. Op zondag doe ik een buikspierkwartier bij het krieken van de dag. Yes!
 

Tada-list

In huis heb ik inmiddels een aantal post-its om me heen hangen met daarop een liefdevolle, positieve affirmatie. Het is een van de oefeningen en het idee is dat je brein dit vanzelf gaat geloven. De kracht van herhaling. Het echt hardop uitspreken met een glimlach, werpt misschien een kleine drempel op, maar hoe vaker ik het voel, hoe beter. Je leest het al, de oefeningen in Take a break zijn meestal niet zo moeilijk. Ik maak ommetjes, ga bloemschikken, ik schrijf. Ik krijg een boost van mijn verrassend lange tada-list met alle successen van het afgelopen half jaar. Positieve ervaringen zijn het. Zelfs het piekerkwartier leidt tot inzichten. Wat pieker ik veel over dingen waar ik geen invloed op heb. Misschien kan ik mijn onzekerheid wat meer omarmen?

 
Op mijn eigen manier

Zaterdagmiddag krijg ik het heet onder mijn voeten. Wandel je levenspad, zo luidt de opdracht. Korte versie: teken een lijn op papier en benoem de meest belangrijke ups en downs uit je leven op dit ‘pad’. Nu zou ik met deze ‘landkaart’ naar buiten moeten gaan. De bedoeling is dat je tijdens je route op gevoel stilstaat bij de belangrijke gebeurtenissen. Dit kan mooie inzichten opleveren. Slik, heb ik hier wel zin in? Daadkrachtig besluit ik de auto te pakken om een eindje verderop in de natuur te gaan wandelen. Onderweg neem ik een afslag naar het tuincentrum. Ha, afleiding! Ik koop planten, het ultieme troostshoppen. Blijkbaar toch even geen zin in moeilijke dingen. Als ik thuiskom ben ik een beetje blij (toffe planten!) maar ook teleurgesteld. Ik heb nog een half uur, spreek ik mezelf vermanend toe. Ik ga op bed liggen en geef een eigen draai aan de opdracht. Op zo’n veilige plek zijn de moeilijke dingen voor mij beter te dragen dan ‘op pad’. Ik bedenk dat ik dit een hele liefdevolle oplossing vind. Ik heb mezelf de ruimte gegeven om iets moeilijks toch te kunnen doen, op mijn eigen manier.
 

Later dit weekend, ga ik nog een keer uit 

mijn comfortzone. Voor  een perfectionist als ik is het lastig om creatief bezig te zijn zonder dat het eindresultaat Ronduit Prachtig moet zijn. Toch maakte ik met groot plezier drie ontzaglijk lelijke tekeningen met oliepastel. Een stralend hart, een ondefinieerbaar vogelmens en een bos. Ze liggen het hele weekend op tafel en ik krijg er een glimlach van op mijn gezicht. Lekker kliederen, dat was leuk. Ok, daarna zijn ze vrij snel de prullenbak in gegaan.
 

Kaarten

Het bevalt me goed om te doen waar ik echt behoefte aan heb en de regelmaat van de oefeningen houdt me scherp. Na dit weekend neem ik mezelf voor om met de aanvullende Take a break-kaarten van Sam Loman aan de slag te gaan. Kan ik consequent ruimte maken voor actieve ontspanning? De eerste dagen start ik mijn dag nog tevreden hardlopend. En het opschrijven van de dingen waarvoor ik dankbaar ben, is een vaste gewoonte geworden in de avond. Al gauw verval ik een paar dagen in de sjeesmodus van vóór de break. Natuurlijk weet ik dat ik dit niet van de een op andere dag leer. Maar ik heb wel elke dag een kans om het opnieuw te proberen. Ik trek een kaart en laat me vandaag inspireren: ‘Je leeft nu, morgen bestaat nog niet’.